Darmowy hosting zapewnia PRV.PL

BeataWebsite

"Inspiracja, natchnienie, jeżeli ma przyjść, to przyjdzie niezależnie od wszystkiego." Henryk Ibsen

Search


Pamiętnik

  • Blog
  • Księga gości : luknij albo maznij

Poezja

  • O poezji.
  • Francuskie
  • Życie
  • Natura
  • Miłość
  • Inne
  • Ankiety

Proza

  • O prozie
  • Historia miłosna
  • Hrabia John Dracen

  • Czarny Rycerz
  • Ankiety

Książki

  • Zapowiedzi
  • Mafia
  • Gwiazda w masce
  • Wybrańcy
  • Publikacja
  • Ankiety

Inne

  • Pogoda
  • TV
  • Ankiety
  • Home
  • Forum
  • Galeria
  • <Regulamin
  • Contact
  • Home
  • Forum
  • Galeria
  • <Regulamin
  • Contact

Pobierz Flash Player aby móc otworzyć odtwarzacz muzyki.


Czym jest natura?



Natura, inaczej przyroda – w najszerszym znaczeniu to świat, wszechświat,a także rzeczywistość materialna. Termin ten obejmuje zjawiska świata fizycznego – zarówno nieożywionego, jak życia – w ogóle, bez szczególnego uwzględniania lub z wyłączeniem produktów działalności ludzkiej i ludzkiego oddziaływania na przyrodę. Moja poezja związana z naturą, skupia się głównie na przyrodzie i zwierzętach.




Cytaty o naturze



A niebo zostawmy im - Aniołom oraz wróblom.
Heinrich Heine

Ażeby po nas zostały jedynie Ślady na piasku i kręgi na wodzie.
Leopold Staff

Żaden promień słońca nie ginie, lecz zieleń, którą on budzi, potrzebuje czasu, aby wzrosnąć.
Albert Schweitzer




Natura w literaturze




Moja poezja związana z naturą



"Burza"



Luna uniosła się nad ziemią,
robak schował pod martwą opoką.
Błękit nieba nabierał czerni,
nicości...

Zimny powiew przeraził drzewa,
z których spadły wszystkie liście.
Róża przytuliła się do skały,
jakby bała się o swój los.
Zwierzęta?
Zamilkły...

Słyszysz?
Słyszysz ten szum?
Słyszysz ten głos?
Widzisz? błysneło!
To burza...

Nadeszła nad las,
wicher zadął w róg,
Nadszedł i strach, ból i złość.
Nadeszła nicość...

Słysze cierpienie...
Słysze płacz i krzyki małych roślinek.
Słysze pisk...

"O d e jd ź !"




"Łabędź"


Królem śmiem cię nazwać.
Królem wśród ptactwa.
Blask twoich skrzydeł odbija złe moce!
O ! Biały bez skazy ptaku, naucz mnie latać!

Twa szyja z piór aksamitnych sięga nieba.
Tułów w bliźniaczą liczbę ujęty.
TY latasz i płyniesz,
Wiesz gdzie trzeba
Obdarzasz mnie chwilą refleksji
Obdarzasz mnie chwilą natchnienia

Urok Twój blask niesie
Otwiera oczy
Cieszy
W prostocie skrywasz nadzieje
Na dni bez goryczy

Naucz mnie natury
Naturę poznawać
Cieszyć gdy wszystko mnie przestrasza
O naucz pisać!
O naucz latać!
I innym dawać nadzieje.




"Piosnka rolnicza"



Gdy noc ucieka, a słońce oczy otwiera,
wtedy zwierzęta radość rozpiera.
Gospodarz do stajni wkracza,
i swoją sympatią je otacza.

Wieprzką da chleba, a kurą ziarna,
czy pora deszczowa, czy pora parna.
Krowy wydoi, bydło napoi,
pragnienie wody ich zaspokoi.
Sypnie im sianem i oprzątnie,
wszystkie brudy spod nich sprzątnie.

Następnie pogna je na pastwisko,
małej rzeczki blisko.
Uda się w pole
na swoją rolę.
Orać
i siać.

Wieczorem wróci,
Pieśnią zanuci.
Krowy z pastwisk zgna.
Czynności powtórzy.
W noc sen go znuży,
tak to gospodarz ma.




"Przed wiosną"



Spadł z nieba rozpuszczalnik ,
i roztopił zimne białe góry ,
pokazały się plamy wody ,
coraz to - większe, coraz to - duże.

Tak deszcz roztapiał śnieg, pokazując brud,
nie przyjemny memu oku widok!
odsłaniał szaro-zieloną trawę,
bez blasku i uroku w zieleni!

Wtem, przebiśnieg wyciągnął główkę spod ziemi,
dodał mi wiary i nadziei,
w bliską już wiosnę.

Pąki - zaczęły pojawiać się,
ptaki przed oczami - przemykać mi.
Oto kropla uśmiechu na twarzy,
wkrótce wiosna.

 

Copyright © Beata, designed by Alpha Studio